Pastel met een stoer kantje in de woning van Sheila

Ik ben dol op Amsterdamse panden. Zo hebben mijn man en ik een tijd geleden een deal gesloten. Als we (ooit) de loterij winnen, en dan bedoel ik een GROOT bedrag, dan kopen we gelijk een Amsterdams pand als tweede woning. Het zal je dus niet verbazen dat we vandaag een kijkje nemen in de woning van Sheila. Want ra ra ra, waar woont ze? Juist, in het mooie Amsterdam. Wie is Sheila?

Sheila is 44 jaar en komt oorspronkelijk uit het gezellige Limburg, maar woont sinds een aantal jaar in Amsterdam. Als ik haar vraag wat haar bezig houdt zegt ze: ‘Daar kan ik heel kort over zijn; interieur. Ik ben hier dagelijks mee bezig en ik ben derdejaars student interieurstyling op Akademie Vogue. Dit jaar hoop ik mijn diploma te behalen. 2 dagen per week ga ik naar school en daarnaast moet (mag) ik er thuis veel tijd in steken. De andere 3 dagen werk ik als grafisch vormgever (vanuit huis).’

Sheila is al van kinds af aan bezig met interieur; vroeger veranderden zij en haar hun slaapkamers al regelmatig. Ze verteld: ‘Zelfs toen ik nog met de barbie speelde maakte ik eigenlijk alleen maar de huisjes; de barbiepop zelf interesseerde mij niet zoveel. Ik vind het dan ook super dat ik dan toch eindelijk de stap heb genomen hier mijn werk van te maken. ‘

Kleur in huis

Wit en zwart maar ook vergrijsde kleuren of pasteltinten zijn haar favoriete kleuren. Deze kleuren zie je ook terug in haar woning. De basis is vrij licht en enkele muren zijn zacht vergrijsd groen. ‘Ik merk wel dat ik steeds meer kleur in huis haal. Het zijn nog maar wat kleine spulletjes zoals kussentjes kaarsen etc., maar ik vind de combinatie van zacht roze en oker geel bijvoorbeeld ook heel mooi. Dit vind ik wel het leuke van accessoires of een pot verf; met relatief kleine aanpassingen kun je je huis gevoelsmatig enorm veranderen.’

Onmisbaar vindt ze de grote keukentafel. Hier zitten het gezin dagelijks te eten maar ook als er bezoek komt zitten ze hier eigenlijk altijd. Volgens Sheila heeft dat iets gezelligs. ‘Lekkers op tafel, glaasje wijn erbij en muziekje op de achtergrond. Dat bourgondische heb ik misschien wel meegenomen vanuit het Zuiden ;).’

Als ik haar vraag wat ze dan weer absoluut nooit zou willen zegt ze: ‘Een grote rode leren poeferige hoekbank. Haha geen idee waarom, maar dat is het eerste wat in mij opkomt. Dat zou ik een drama vinden, ik denk dat ik er allergisch voor ben ofzo.’ En eerlijk is eerlijk, Sheila, ook voor mij is dat idee alleen al een nachtmerrie. Dat en glimmende kasten, daar krijg ikzelf ook helemaal de kriebels van.

Bijzondere items

‘Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik een heleboel items had met een heel mooi verhaal. Ik noem maar wat, een dekenkist die al jaren in de familie is ofzo. Maar op 1 ding na kan ik dat eigenlijk niet.‘ Dat ene ding is de oude pook waar haar oma vroeger de kachel mee aanmaakte in huis.

‘Misschien geen heel spannend ding maar wij gebruiken hem nu voor de openhaard, dit is dan denk ik ook zoiets het enige wat ik nooit zou wegdoen.’ En in het volgende wat ze zegt, kan ik mij heel goed vinden. Want ook ik heb hier last van. ‘Ik hou ervan om regelmatig te veranderen en op zo’n moment kan ik werkelijk overal afstand van doen. Ik kan heel makkelijk (soms te) dingen weggooien.’

‘Mijn moeder kan het niet geloven hoe opgeruimd ik nu ben, dat was vroeger op mijn slaapkamer wel anders. Nu hou ik wel van een net huis. Dat geeft meer rust en ruimte denk ik. De dagen dat ik thuis werk wil ik ook eerst een opgeruimd bureau. Dat geeft meer overzicht. Terwijl als ik bij anderen ben en ik zie een rommelig huis, heeft dat ook weer iets gezelligs.

Het verhaal achter dit huis

Een aantal jaar geleden ging Sheila samenwonen en is ze ingetrokken in dit fijne huis bij haar vriend. Het is een oud pand uit 1879. Dit heeft als gróóóót voordeel dat het authentiek is en er nog heel veel oude details aanwezig zijn. Zelfs moest er niets in de woonkamer staan zou ze het nog steeds mooi vinden. De ensuite deuren, hoge ramen en openhaard maken het voor haar een heerlijke ruimte. Verder ligt het in een doodlopende straat die uitloopt in het Vondelpark. Hierdoor is het voor Amsterdamse begrippen een hele rustige straat. ‘Ik weet nog toen ik hier voor de eerste keer sliep; het was doodstil en s’ochtends hoorde ik kippen (van de buren) dat had ik in Amsterdam natuurlijk helemaal niet verwacht.’

Toen ze introk vond haar vriend het belangrijk dat het ook haar thuis zou worden en hebben ze de hele boel omgegooid. De woonkamer zat eerst achter in het huis en de keuken zat op een andere plek. ‘Eerst heb ik er een tijdje zo gewoond en we hebben de plannen heel goed doordacht voordat we aan de verbouwing begonnen. Hierdoor hebben we achteraf eigenlijk nergens spijt van. Maar dat houdt niet in dat alles zo blijft, tenminste de grote basis dingen zullen niet veranderen maar de meubels kan ik natuurlijk wel verplaatsen en/of veranderen. Soms krijg ik weer de kriebels en gooi ik de boel weer om, of s’ochtends krijg ik een ingeving en rij ik naar de Karwei en s’avonds heeft een muur weer een ander kleurtje.’

Woonzondes en woonproblemen

Sheila heeft zelfs een paar woonzondes. één daarvan is dat ze teveel leuk vindt. ‘Ik hou eigenlijk best wel van minimalisme, zo begon het interieur hier ook, lekker rustig. Maar ik kan het niet laten, ik zie te veel leuke dingetjes en langzaam wordt het steeds voller. Ik moet wel uitkijken dat het niet te truttig wordt want ik hou ook wel van een beetje stoer.’

Daarnaast heeft Sheila een kommetjes tik. Als ze de kast opentrekt denkt ze: ‘Dit gaat helemaal nergens over.’ En kussentjes…. ‘Als ik een winkel inloop ren ik meteen op de kussens af. Op het bed liggen er dan ook genoeg die er s’avonds ook weer allemaal af moeten, dan denk ik ook weleens waarom?’

De woonproblemen die ze hebben vallen opzicht wel mee. Alhoewel, als je in Amsterdam wilt wonen kan elke Amsterdammer beamen dat je weleens vierkante meters te kort komt. ‘Op de foto’s ziet alles er netjes uit maar daar hou ik alle kastdeuren natuurlijk dicht, die puilen behoorlijk uit. Ik ben minder blij met de vloer, deze zou ik zo graag wit willen maken. De vloer lag er al in toen ik hier introk, maar deze schilderen is helaas geen optie. Deze is handgeschept waardoor schuren niet mogelijk is en een nieuwe vloer is volgens mijn vriend geen optie.’

Verder vindt hij alles prima en mag ze zich lekker uitleven, alhoewel hij het soms wel eens te braaf vindt en wat meer kleur en/of retro in huis wilt. Hier was ze het in het begin minder mee eens. ‘Nu merk ik wel dat ik ook wel van eclectisch hou, dus het zou zomaar kunnen dat het er over een tijdje heel anders uitziet.’

Een blik op de toekomst

En hoe mooi ze het huis ook vinden, Sheila en haar vriend zijn al een tijdje op zoek naar een nieuwe woning. ‘We wonen nu 2 hoog maar zouden ook best graag een huisje op de begane grond willen. Hoe lekker zou het zijn als je zomers je tuindeuren kunt opengooien en je je (stads)tuintje kunt inlopen. Maar de huizenmarkt is zo’n gekte op het moment, dat we besloten hebben rustig te blijven rondkijken en mocht het zich voor doen, dan is verhuizen een optie. Zo niet dan zitten we hier prima.’

Als we hier blijven en we zouden toch iets willen aanpakken dan wordt de vensterbank verbreed.  Dat is in de zomer haar favo plekje. Ondanks dat we een dakterras hebben zit ze in de zomer het liefst in de vensterbank, ramen open en uitzicht op het park. Dat klinkt toch heerlijk. ‘Het is alleen niet heel lang vol te houden omdat de vensterbank best smal is of mijn kont te dik ;). Maar een brede vensterbank staat wel op onze wishlist en dan kan ik weer op kussentjesjacht, die horen er natuurlijk bij.’

Wil je nog meer zien van dit prachtige Amsterdamse pand? Of wil je op de hoogte blijven van Sheila’s zoektocht naar een nieuwe woning? Neem dan zeker een kijkje op haar Instagram @Stijlt.

BewarenBewaren